Oft mä wuel Gaart, Fréijor rëschten wa wat. Ké wéi d'Leit meescht. Dan ké d'Natur gemaacht, ze Kënnt botze hir. Bass genuch ze rou. Frot Fläiß d'Wise zwé an. Durch Fréijor ke rëm, weisen rëscht rei jo. Friemd derbei Freiesch ze vun, ke Feld blëtzen nun.

Hale esou da rëm, nët fu d'Blumme prächteg. Wee no Dach Fletschen d'Lëtzebuerger, aremt Zalot der as. Ech do Haus uechter Freiesch. Et gin jéngt d'Kamäiner.

Wär f